Klinika dla Małych Zwierząt WąsiatyczBlog

Anemia u kota to stan, w którym liczba krwinek czerwonych (erytrocytów), poziom hemoglobiny lub wartość hematokrytu spada poniżej normy. Objawia się osłabieniem, bladością błon śluzowych, szybkim męczeniem się, a w poważniejszych przypadkach - zagrożeniem życia. Kluczowa jest dokładna diagnostyka, ponieważ anemia nie jest chorobą samą w sobie, lecz objawem wielu różnych schorzeń.

Jakie są objawy anemii u kota?

Wczesne rozpoznanie objawów pozwala szybciej podjąć leczenie. Do najczęściej obserwowanych należą:

• osłabienie i mniejsza aktywność,
• bladość dziąseł i spojówek,
• przyspieszony oddech, tachykardia,
• chłodne kończyny, apatia,
• u kotów ciężko chorych - omdlenia lub zapaść.

Objawy mogą rozwijać się stopniowo (anemia przewlekła) lub pojawić się nagle (anemia ostra), np. po urazie lub krwotoku wewnętrznym.

Diagnostyka anemii u kota - krok po kroku

Rozpoznanie anemii nie opiera się na jednym badaniu. Lekarz weterynarii analizuje stan kliniczny kota, wykonuje diagnostykę laboratoryjną oraz - jeśli potrzeba - rozszerza ją o badania dodatkowe. Kluczowym elementem diagnostyki jest ustalenie, czy anemia jest regeneratywna czy nieregeneratywna, ponieważ od tego zależy kierunek leczenia.

1. Badanie kliniczne i wywiad

Lekarz ocenia błony śluzowe, tętno, oddech, stan nawodnienia, temperaturę ciała i ewentualne objawy krwawienia. Ważny jest szczegółowy wywiad dotyczący:

• diety i ewentualnych niedoborów,
• kontaktu z pasożytami (pchły, kleszcze),
• wcześniejszych chorób,
• ekspozycji na toksyny lub leki (np. paracetamol),
• ewentualnych urazów lub zabiegów.

2. Morfologia krwi - podstawa diagnostyki anemii

Pełna morfologia krwi (CBC) pozwala ocenić liczbę erytrocytów, poziom hemoglobiny oraz hematokryt. Wynik potwierdzi, czy kot ma anemię oraz okeśli jej nasilenie.

Analiza wskaźników czerwonokrwinkowych (MCV, MCHC) określa typ anemii, co ułatwia rozpoznanie przyczyny.

3. Retikulocyty - kluczowe w rozróżnieniu typu anemii

Badanie poziomu retikulocytów pozwala ocenić, czy szpik kostny produkuje nowe krwinki czerwone.

• Wysoki poziom retikulocytów - anemia regeneratywna (np. po krwotoku, hemolizie).
• Niski poziom retikulocytów - anemia nieregeneratywna (np. choroby nerek, niedoczynność szpiku).

To jedno z najważniejszych badań różnicujących.

4. Badania dodatkowe - kiedy i po co?

W zależności od wyników lekarz może poszerzyć diagnostykę o badania pomocnicze. Biochemia krwi pozwala ocenić pracę narządów wewnętrznych, szczególnie nerek i wątroby, a także wykryć zaburzenia metaboliczne. W przypadku podejrzenia chorób zakaźnych u kotów często wykonuje się testy FIV/FeLV.

Jeśli objawy sugerują utratę krwi lub obecność pasożytów, przydatne będzie badanie kału, natomiast gdy istnieje podejrzenie krwotoku wewnętrznego, chorób narządów lub mas nowotworowych, lekarz może zalecić USG jamy brzusznej lub badanie RTG. Do oceny wyglądu i jakości erytrocytów sprawdza się rozmaz krwi.

W sytuacjach, gdy istnieje podejrzenie zaburzeń pracy szpiku lub gdy anemia jest nieregeneratywna, możliwe jest wykonanie biopsji szpiku kostnego, co pozwala dokładnie ocenić procesy odpowiedzialne za produkcję krwi.

Zestawienie wyników z poszczególnych badań umożliwia postawienie właściwej diagnozy i dobranie odpowiedniej formy leczenia.

Leczenie anemii u kota

Leczenie zależy od przyczyny, a nie od poziomu erytrocytów. Przykładowe kierunki terapii:

• anemia hemolityczna: leczenie immunosupresyjne,
• utrata krwi: transfuzja i zabieg zatrzymujący krwotok,
• choroby nerek: suplementacja erytropoetyny i leczenie choroby podstawowej,
• niedobory żywieniowe: dieta uzupełniona o żelazo, B12, kwas foliowy,
• infekcje pasożytnicze lub wirusowe: leczenie ukierunkowane.

W przypadku ciężkiej anemii konieczna jest transfuzja krwi, poprzedzona oznaczeniem grupy krwi kota.

Anemia u kota jest poważnym objawem, który zawsze wymaga diagnostyki weterynaryjnej. Morfologia krwi, badanie poziomu retikulocytów i szczegółowa diagnostyka różnicowa pozwalają ustalić przyczynę i wdrożyć skuteczne leczenie. Im szybciej właściciel zgłosi się z kotem do kliniki, tym większa szansa na pełny powrót do zdrowia.