Klinika dla Małych Zwierząt WąsiatyczBlog

Biegunka u psa to jeden z najczęstszych powodów wizyty w gabinecie weterynaryjnym. Choć w wielu przypadkach jest to objaw przejściowy, np. po błędzie dietetycznym, zdarza się, że wskazuje na poważniejsze problemy - w tym zapalenie jelit.

Czym jest biegunka i kiedy staje się niebezpieczna?

Biegunką określamy zwiększoną częstotliwość oddawania kału o luźnej lub wodnistej konsystencji. Może być ostra (trwać do kilku dni) lub przewlekła (utrzymująca się powyżej 2–3 tygodni). Krótka, samoograniczająca się biegunka u zdrowego psa zwykle nie stanowi zagrożenia. Jeśli jednak objawy utrzymują się dłużej, towarzyszy im osłabienie, gorączka, utrata apetytu lub obecność krwi w kale - mówimy już o schorzeniu wymagającym diagnostyki.

Przyczyny zapalenia jelit u psów

Zapalenie jelit może mieć różne tło:

• infekcyjne – bakterie (Salmonella spp., Campylobacter spp., Clostridium perfringens), wirusy (parwowiroza, koronawiroza) lub pasożyty (np. Giardia intestinalis, Isospora spp.),
• pokarmowe – nietolerancje, alergie, nagła zmiana karmy, zjedzenie nieodpowiedniego pokarmu,
• immunologiczne / idiopatyczne – tzw. IBD (Inflammatory Bowel Disease, nieswoiste zapalenie jelit),
• wtórne – związane z chorobami trzustki, wątroby czy endokrynopatiami (np. niedoczynnością kory nadnerczy).

Objawy zapalenia jelit

Typowe symptomy to:

• częste oddawanie kału, często z domieszką śluzu lub krwi,
• wymioty, utrata apetytu, spadek masy ciała,
• odwodnienie i apatia,
• wzdęcia, przelewania w jamie brzusznej, bóle przy palpacji.

W przewlekłych postaciach (np. IBD) objawy mogą być łagodniejsze, ale długotrwałe - pies chudnie, ma okresy gorszego samopoczucia i nawracające biegunki mimo prawidłowego żywienia.

Diagnostyka - jak lekarz weterynarii rozpoznaje przyczynę?

Diagnostyka biegunki i zapalenia jelit wymaga dokładnego badania klinicznego i badań dodatkowych, w tym:

• badania kału,
• badania krwi,
• USG jamy brzusznej,
• endoskopii z pobraniem biopsji jelita (w przypadkach przewlekłych).

To właśnie biopsja jelita cienkiego i grubego pozwala ostatecznie potwierdzić zapalenie jelit o podłożu immunologicznym (IBD).

Leczenie zapalenia jelit

Leczenie zależy od przyczyny:

• przyczyny infekcyjne: terapia ukierunkowana (antybiotyki, leki przeciwpasożytnicze, probiotyki),
• biegunki pokarmowe: dieta lekkostrawna, stopniowe wprowadzanie karmy, leczenie objawowe,
• IBD i zapalenia idiopatyczne: dieta eliminacyjna (najczęściej białko hydrolizowane lub nowe źródło białka), leki przeciwzapalne (np. glikokortykosteroidy), w niektórych przypadkach leki immunosupresyjne,
• leczenie wspomagające: nawodnienie (infuzje), ochrona błony śluzowej jelit, suplementacja probiotyczna i prebiotyczna.

Ważnym elementem terapii jest monitorowanie odpowiedzi na leczenie – lekarz weterynarii kontroluje masę ciała, wygląd kału i wyniki badań krwi.

Kiedy należy zgłosić się do kliniki?

Natychmiastowa konsultacja weterynaryjna jest konieczna, jeśli:

• biegunka trwa dłużej niż 24-48 godzin,
• w kale widoczna jest krew,
• pies wymiotuje, jest osłabiony, nie pije lub ma gorączkę,
• objawy nawracają lub pojawiają się u szczeniąt i psów starszych.

Zaniedbanie może prowadzić do odwodnienia, zaburzeń elektrolitowych, a nawet zagrożenia życia.

Nie każda biegunka to powód do paniki, ale każda powinna być uważnie obserwowana. Jeśli objawy się utrzymują, pojawia się krew w kale lub pies traci apetyt - konieczna jest wizyta w klinice. Wczesna diagnostyka pozwala skutecznie ustalić przyczynę i dobrać odpowiednie leczenie, zanim choroba przerodzi się w przewlekłe zapalenie jelit.